สัญญาประกันชีวิต เป็นสัญญาที่ผู้รับประกันภัยจะชดใช้เงินจำนวนหนึ่งที่แน่นอนให้แก่ผู้เอาประกันภัยหรือผู้รับผลประโยชน์ ก็ต่อเมื่อผู้เอาประกันเสียชีวิตหรือยังมีชีวิตอยู่จนถึงเวลาที่ตกลงกำหนดไว้
การโอนสิทธิตามสัญญาประกันชีวิต เช่น พ่อทำประกันชีวิตไว้หากเสียชีวิตลูกจะได้เงิน แต่ถึงกระนั้นพ่อก็สามารถโอนสิทธิ์ผู้รับผลประโยชน์ไปให้ผู้อื่นที่ไม่ใช่ลูกได้อยู่ เว้นแต่พ่อได้โอนส่งมอบกรมธรรม์ไปให้ลูกแล้วและลูกได้บอกกล่าวหนังสือไปให้ผู้รับประกันภัยว่า ตนจำนงจะถือเอาประโยชน์แห่งสัญญานั้น (ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 891)
การยกเว้นความรับผิดของผู้รับประกันชีวิต ก็คือบริษัทประกันไม่สามารถจ่ายเงินชดเชยให้ได้เพราะเกิดจากเหตุเหล่านี้ เช่น
1. การกระทำอัตวินิบาตกรรม(ผู้ป่วยโรคจิตทางอารมณ์ คิดอยากฆ่าตัวตาย ขาดความคิด เสียสติ เป็นต้น)ภายในหนึ่งปีนับตั้งแต่วันทำสัญญา
2. ถูกผู้รับผลประโยชน์ฆ่าโดยเจตนา (กรณีนี้เมื่อเกิดเหตุบริษัทจะต้องชดใช้เงินค่าไถ่ถอนกรมธรรม์ให้แก่ผู้เอาประกันภัยหรือให้แก่ทายาทของผู้นั้น)
(ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 895)
3. ไม่ตรงไปตามเงื่อนไขกรมธรรม์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น